Marian Florissen
toezichthouder Bouw

De Omgevingswet en asbestsanering

Jan en Marian een mooi stel

”Samen aan de slag om ons leefmilieu te behouden en te verbeteren.”

Hasse Simonsdochter de heldin uit het gelijknamige boek van Thea Beckman is een bron van inspiratie voor Marian Florissen (lees hieronder). Het eigenwijze en strijdbare karakter van Hasse spreken Marian aan. Als meisje was Marian voorbestemd om de zorg in te gaan. Dat vertikte ze. Marian koos ervoor om bouwkunde te gaan studeren. Werkte bij een aannemingsbedrijf en bouwde zelf ook veel. Nu werkt ze met veel plezier en betrokkenheid als senior toezichthouder bouw voor de OddV in Barneveld. Ze houdt zich vooral bezig met de asbestproblematiek. In 2024 moet alle asbest weg zijn. Nog een hele klus.



Marian over de komst van de Omgevingswet en asbestsanering: “Boeren krijgen geen subsidie meer. Ze moeten echt een goed jaar hebben om te kunnen ‘investeren’ in iets waar ze vaak het nut niet van inzien. Velen denken het loopt allemaal niet zo’n vaart en zo gevaarlijk is het niet. Ze halen hun schouders op en zeggen mijn vader heeft er ook dertig jaar in gewerkt. En als het dan toch zo gevaarlijk zou zijn, waarom krijgen we dan geen tegemoetkoming?



Nieuwe mogelijkheden

Toch moeten we de omslag maken naar een asbestvrije omgeving met nieuwe duurzame bedrijfsgebouwen compleet met zonnepanelen. Hoe kun je dat nou het beste aanpakken?

Ik verwacht dat de wet het mogelijk maakt nieuwe manieren te vinden om asbest te verwijderen.Voor het slopen van agrarische opstallen moeten we zoeken naar een ‘rood voor roodregeling’ voor asbestsanering. Hoe mooi zou het zijn dat je binnen de Omgevingswet nieuwe mogelijkheden schept om de bedrijfsvoering op een andere manier voort te zetten.


Gehoord worden

Belangrijk is ieder geval dat de mensen die het betreft het gevoel krijgen dat ze gehoord worden, dat ze heus bejegend worden. Van daaruit kun je verder. Dat verder gaan is overigens niet op basis van ‘u vraagt, wij draaien’. Zo werkt het niet.

Samen binnen de kaders, in de ruimte die er is oplossingen vinden daar ga ik voor. Samen aan de slag om ons leefmilieu te behouden en te verbeteren. De Omgevingswet gaat daar bij helpen. Ik ben er blij mee.”


Over de plek voor een leuke foto heeft Marian allang nagedacht. De foto is uiteraard gemaakt bij het beeld van Jan van Schaffelaar voor het gemeentehuis van Barneveld. Jan en Marian een mooi stel.

Hasse Simonsdochter en Jan van Schaffelaar


Hasse Simonsdochter uit Kampen was vanaf haar geboorte een speciaal kind. In plaats van haar vader te helpen de kost te verdienen en haar moeder bij te staan in het huishouden gaat ze liever zwerven.

Als drie veedrijvers Hasse willen verkrachten, redt huurling Jan van Schaffelaar haar van een zekere dood. Hasse is hem dankbaar en als Jan ter dood wordt veroordeeld voor de moord op éen van de veedrijvers is het haar beurt om Jan te redden. Hasse verbidt hem, dat wil zeggen ze trouwt met hem en redt hem daarmee van de doodstraf.


Jan en Hasse beleven vele avonturen. Ze komen terecht bij De Graafschappers, huurlingen in dienst van de Zutphense edelman heer Wijnand. Hasse leeft precies als alle andere huurlingen, en doet als volwaardig lid van de groep met de rooftochten mee. Jan maakt hier echter vijanden mee. De steden Amersfoort en Nijkerk worden gemobiliseerd om tegen de Graafschappers op te trekken. Met twintig man worden Jan en Hasse uiteindelijk ingesloten en belegerd in de kerktoren van Barneveld. Jan van Schaffelaar redt de belegerden door zich op te offeren. Hij sterft door van de kerk te springen. Hasse ontsnapt aan haar vijanden en gaat naar Kampen waar ze een huis koopt met het fortuin van Jan van Schaffelaar.